Evet geçtiğimiz 5 ayın her 8. gününde size dün gecenin heycanını
hatırlattım. Ailemin bana aşıladığı RNR aşkının üstüne benim onlara
tanışttırdığım ilk gruplardan biriydi ve bu konser için yıllarca bekleyenlerden
biriydim.
Konserin performans bölümüne dair ( İTÜ bir muzikoloji Y.
Lisans öğrencisi adayı olarak) profösyonel yorumlar yapıp haddimi aşmayacağım
ama genel olarak Flea, Anthony,Josh ve Chad onlardan beklediğimiz lezzette bir
konser yaşattılar bize. Ayrı ayrı hepsinin yaptığı sololar, Josh ve Flea'nın
uyumu, Anthony'nin her zamanki delice hareketliliği ve Josh'ın kırık ayağına
ramen bize hiçbir şey hissettirmecesine çalması... Ayrıca neredeyse hiç bir
Setlistlerinde olmayan, benim son albümde delicesine severek dinlediğim Did I Let You Know'u İlhan Erşahin'in saksafonu eşliğinde çalmöaları
benim için konseri unutulmaz kılacak olaydı.
Konser sırasında ve sonunda
verilen mesajlarsa evrensel bir bakış açısından, ülkemizin şu günlerdeki
durumuna bir uyarı niteliğindeydi…
Gelelim seyircilere....
Turne I'm Whit You albümü dolayısiyle gerçekleştiği için, otomatikman
şarkılar son album ağırlıklı olacağı bilinen birşeydi. Snow Snow diye bağıran
kitle biraz setlist taraması yapsaydı, belki bu kadar hayal kırıklığına
uğramayacaklardı. I’m Whit You’daki şarkılar dahil bütün şarkıları avazım
çıktığı kadar söylediğim için bana gülümseyerek ve hayretle bakan Golden Ring
seyircileri de olmayacaktı… Arkamda görebildğim (200-300 kişillik) K1
seyircileriyse Cant Stop ve Under The Bridge dışında yine pek eşlik
etmiyorlardı… (Çevremde görebildiğim kadarıyla konuşuyorum. Yine de Sezar’ın
hakkı Sezar’a…)
Ben nasıl mı Golden oldum?
Normalde biz de (dünyanın en cool konser seyircisi Kerem ile) her
orta halli vatandaş gibi K1 biletlerimizle yollara düştük. Ben pozitifin
Engelli girişi anonsunu sosyal medyada duyduktan sonra girişte oraya yönelip
nasıl bir platform oluşturduklarına bakmaya karar verdik. Tüm engellileri Golden
Ring kapısından içeri aldıkları için, kendimizi, bir anda Golden Ring içinde
dolaşırken bulduk. Bu, benim için ilk defa sınıf farkına teslim olduğum andı.
Arkama dönüm K1’dekilerin haline baktığımdaysa Pozitif’in beni ezilmelten
kurtardığını farkkettim… Hareketlerimin kısıtlanmaması açısından konseri çok
keyifli seyrettiğimi söyleyebilirim…
Tüm bunların yanında, K1deki arkadaşlarımın görüş açıları ve üstüste
konser seyretmeye çalışmalarını gördükten sonra, aylarca Santralİstaanbul
RHCP için doğru yer değil diye haykırışlarımızın ne kadar doğru olduğunu bir kez daha görmüş olduk...
Dönüşememek…
Dün gece haliç sokaklarında çaresizce metrobüs durağına
kilometrelerce yürüyen binlerce kişiden biri olarak, Sanntralİstalbul’un dönüş plansızlığına
deliler gibi kürfedenlerdenim! Siz gelin para harcamanız rahat olsun, sonra ne
haliniz varsa görün mantığını anlamak mümkün değil. Sadece şu kadarını
söylüyorum anadolu yakası için Kadıköy’e bir ring sefer düzenlenseydi çıkıştaki
izdihamı yarı yarıya engellmiş olurdunuz….
Sevgili meraklılarım umarım yukardakı uzunca yazım size dün nasıl
bir gün geçirdiğim hakkında bir cevap vermiştir…
Görüşmek üzere…
