Kardeşe...

Arkamda yatağımın üstünde elinde klasik gitarıyla bir şeyler tıgırdatıyor hayatımdaki en önemli adamlardan biri. Annemle babamın güzel geçirdikleri zamanlardan kalan en güzel hediye bana. ilham gibi, ya da bir uyarı işarti karanlığın içinde... Boşluğa düşeyazılan zamanlar olur ya hani, o zamanlarda, bu koca ayaklı, evin katalizörü durumundaki adama bakmam yeterli oluyor. Garip bir sorumluluğu var kardeş sahibi olmanın, sevgisi de hayat gibi gelli gitli oluyor. Ama şüphesiz bakiliği... Ne kadar dişlerimi sıktığım zamanlarımda olsa kafasını kırmamak için, endişelerim de hep geleceği için. Bilmiyor tabii... Onun için ablası hep örnek gösterilen iç sıkıcı idol alınması gereken kadın! Ne sıkıcı değil mi? İnanın ben de olsam ben de burun bükerdim böyle bir cadı karşısında saygı göstermeye(!) Ama öyle değil işte, Kardeş sevgisi de bir aşk biliyor musunuz? hem de çocukluk aşkı dediğiniz cinsinsinden. :) Evet evet tam "büyük aşklar nefret başlarmış" lafına uygun bir aşk. Paylaşacak çok şeyim var, Sulak araziden büyütülmüş genç adamla. İyi ki var...